Java en Bali
Hallo Priscilla, we zijn weer gezond en wel terug in Nederland.
Het is een mooie en leuke reis geweest waarbij wij zeer tevreden zijn over de door jullie geadviseerde en geregelde zaken.
Even in het kort een reisverslag met bijzonderheden,
Aankomst Jakarta 22.35, het duurde echter bijna 2 uur voordat we alle formaliteiten hadden doorlopen, gevolg laat in het hotel.
Aangezien de chauffeur van het vliegveld een andere was dan de chauffeur die ons verder zou begeleiden geen afspraak voor de volgende dag kunnen maken. Wel de receptie verzocht ons te bellen als de chauffeur zich zou melden. Andere ochtend nog niets vernomen, dus eerst maar eens rustig ontbijten (prima ontbijt met ZEER veel keuze, dus er echt van genoten niet wetende dat dat dan ook DE maaltijd van de dag zou worden).
Terug op onze kamer, geen bericht, dus om 10.30 er op uit om de chauffeur te zoeken. Na buiten wat rond gekeken te hebben, gevonden, de chauffeur, Darsono zat gewoon bij zijn auto buiten te wachten (al vanaf 7.00 uur).
Spullen gepakt en begonnen aan de bezichtiging van Jakarta, oude haven, Batavia, en miniatuur Indonesië met de diverse bouwstijlen. Aangezien het ook hier vakantie was, overal rijen/drukte en sommige musea waren gesloten. Inmiddels waren wij een attractie geworden (vooral de 3 blonde/blanke vrouwen met wie ze graag op de foto wilden). Daarna vertrokken naar Bogor.
Helaas, hier kwamen we vast te zitten in het verkeer waardoor we 7 UUR in de file hebben gestaan. De weg was door de drukte “gewoon” afgesloten. Alternatieve route was er niet (enkele kilometers NA de afzetting stond ons hotel) dus wachten tot de weg weer open gesteld werd en wij onze reis naar het hotel konden vervolgen. Aankomst hotel, ca 01.00, dus geen happy gevoel bij Happy Valley want daar was alles al in diepe rust. Ons eten die avond was wat gekookte pinda’s die in de file gekocht waren van de daar rondlopende verkopers.
De volgende dag weer vroeg op, simpel ontbijt, en vertrokken naar Bogor voor de Botanische tuin. Prima geregeld, rondleiding met gids. Voorafgaand ook nog even een bezoek gebracht aan een “fabriekje” voor Wajang poppen. Na de tuinen op naar de Puncakpas en plantage, maar helaas ook hier weer (te) druk, dus werd de weg maar weer eens afgesloten. Volgens onze chauffeur zou dit tot ongeveer 18.00 uur duren. Met de ervaring van de dag ervoor nog goed in het geheugen besloten om dan maar af te zien van het vervolg (zou dan toch al donker zijn als we aankwamen) om via een omweg en tolwegen naar het hotel te gaan, aankomst daar 19.00 uur, dus eten en maar weer gaan slapen om de volgende dag een bezoek te brengen aan de Tangkuban Perahu vulkaan.
Het was weliswaar druk, maar we konden ons programma die dag wel uitvoeren, aangevuld met een bezoek aan een theefabriek ter compensatie van het eerder gemiste bezoek aan de plantage. Bezoek Angklunschool was leuk, maar inmiddels uitgegroeid tot een volwaardige attractie/show en er was weinig over van de school gedachte. Aangezien de chauffeur zelf in Bandung woont, wilde hij ons ook nog “het shopping gebied van Bandung” laten zien. ’s-Avonds een wisseling van chauffeur, helaas want we waren we net aan elkaar gewend (en het klikte goed, zeker met de meiden). Maar goed deze chauffeur was extra ingehuurd en inmiddels was een van de vaste chauffeurs van Jackel weer beschikbaar. Kennis gemaakt met Alam en hij zou de koffers meenemen en ons de volgende dag oppikken bij het station in Banjar.
De volgende dag met de trein naar Banjar, mooie en comfortabele reis, zeker na al dat gehobbel in de auto. Alam stond keurig op ons te wachten om vervolgens naar Pangandaran te gaan. Ook hier druk, laatste vrije weekend voor veel Javaners. De zee lokte niet, omdat bij iedere stap die wij zetten we het gevoel hadden de attractie te zijn, laat staan dat de dames zin hadden om te gaan zwemmen. Zeker na het zien van de zwemkleding van de Javaners, wat met t-shirts en lange broeken aan het zwemmen was.
De volgende dag met Alam gaan kijken naar wat een Tsunami allemaal kan aanrichten, zijn oom en broer hebben dat daar meegemaakt. Daarna naar een lokale kroepoekfabriek om te zien hoe dat wordt gemaakt, echt handwerk. Op naar de Green River. Ook hier druk en in de (vaar)rij om bij de waterval te komen, maar zeker de moeite waard. Bezoek jungle ging niet door, omdat men voor een uurtje wandelen, 320.000 RP pp wilde hebben, terwijl de locale bevolking 23.000 RP hoefde te betalen. Volgens Alam, was dat het niet waard. Met Alam naar de vismarkt gegaan om daar verse vis te kopen en ter plaatse te laten bereiden en lekker op te eten. En inderdaad het waren complete vissen met kop, staart en graadjes, maar het smaakte prima.
Inmiddels kon je merken dat de vakantie daar aan het eind was, langzamerhand werd het rustiger.
Op naar Baturaden, niet per boot maar gewoon met de auto. De bootjes waren zeer simpel en zonder enige sanitaire voorziening. Op zich niets mis mee, maar als de maag/darmen opspelen niet handig om dan in zo’n bootje te zitten. Het hotel Queen Garden heeft een prachtig uitzicht. Kennis gemaakt met Santos, daarna lekker gewandeld totdat het ging regenen. Was gelukkig maar een buitje van een paar uur (en gelijk ook de enige regen die we gehad hebben tijdens de gehele vakantie) daarna lekker uit eten geweest in een zeer leuk restaurant (geadviseerd door Alam).
De volgende dag met Santos (en een leerling gids) gaan lopen naar de 7 bronnen en wandelen door de rijstvelden. Santos is een prima gids en heeft ons veel geleerd. Jeetje, wat een verschil, loopt zo’n leerling gids het grootste gedeelte van de dag mee, in de hoop aan ons wat water te kunnen verkopen. Uiteraard hebben we dat gedaan en ons eigen water maar weer keurig mee terug genomen. Aan te eind van de wandeling wilde de leerling gids daar dan 30.000 RP voor hebben. Ik geloof niet dat we in Nederland iemand vinden die dat zou doen.
’s-Avonds gaan eten bij Santos, waarbij zijn vrouw lekker Javaanse eten had gemaakt.
Vroeg op, en met zijn allen naar de school. Een hele ervaring om de kinderen te ontmoeten en ze een Nederlands liedje te leren. We hadden vooraf wat twijfels over de bestemming Baturaden, maar achteraf kunnen we zeggen dat we dit zeker niet hadden willen missen. Met extra dank aan Santos en alles wat hij gedaan heeft.
Vervolgens via Diengplateau naar de Borobudur. Een tweede keer zouden we niet via het Diengplateau gaan, het is best aardig om te zien, maar als ik kijk naar de uren de we extra moesten rijden om dit te zien, was dat het niet waard. Zo wie zo ben je al veel aan het rijden en kom je vaak laat aan bij het hotel. Gevolg, je maak bijna geen gebruik van de faciliteiten (zwembad) van het hotel. Wel is onze ervaring, hoe groter/luxer het hotel, hoe beter de kamers en het ontbijt. Zeker niet onbelangrijk.
En maar weer vroeg op, 7 uur bij de Borobuduur om daar met een gids een rondleiding te krijgen. Daarna ontbijt en spullen pakken om te gaan naar Yogyakarta. Onderweg een bezoek gebracht aan het paleis van de Sultan, batik fabriek en zilversmederij. Eind van de middag wilde de dames wel eens gaan winkelen. Je kan toch wel merken dat je in een ontwikkelingsland bent. Er zijn heel veel spullen, maar vaak wel wat gedateerd.
We mochten wat uitslapen om in de loop van de ochtend te gaan fietsen met Towil. Zeer leuk, veel geleerd over de locale dingen en een bezoek gebracht aan een gezin. Daar gezien hoe men leeft en werkt. ‘s-Avonds het Ramayana ballet. Wat ons opvalt is dat alles zeer goed geregeld is, iedereen is op tijd, tafels en plaatsen keurig gereserveerd (op naam).
Volgende dag om 6.55 uur met de trein van Yogyakarta naar Jombang. Alam was de avond ervoor alvast vertrokken met onze koffers om ons dan daar weer op te pikken. Volgens Alam was de bestemming Bromo en daarna Malang niet handig. Het was een stuk extra rijden, ca. 3 uur heen en 3 uur terug, we misten op die manier een andere leuke route naar Malang en hierdoor gingen we de Bromo op, op een zondagochtend. Weekend, dus ook veel locale mensen die naar de Bromo gingen. Gevolg, rijen dik kijken naar een zonsopgang.
Pas om 19.00 aangekomen in ons hotel Lava View. Ondanks alle verhalen viel dat reuze mee. Gezellige sfeer en alle voorzieningen zijn aanwezig. Konden we toch nog even lekker slapen.
De volgende dag om 3.00 uur opgestaan, wassen/aankleden en om 4.00 uur met de jeep naar het uitkijkpunt. En inderdaad we waren niet de enige. Je verbaasd je hoe men op de brommertjes met hele gezinnen ook aan het modderen is om boven te komen. Aangezien het druk was hebben we nog ca. 2 km zelf moeten lopen, de jeep kwam niet verder door de vele bezoekers. Een hele ervaring om met de paardjes naar boven de Bromo op te gaan, zeker de moeite waard. Na al het stofhappen terug naar het hotel. Dan is het fijn als dat dichtbij is, zodat je eerst even lekker kan ontbijten en je opfrissen. Toen pas beseften we dat hoe de ligging van ons hotel was. De avond ervoor was het al donker.
Op naar Malang. Onderweg tekst en uitleg gekregen over het suikerriet en gestopt bij een stalletje waar de stengels werden uitgeperst. Toch meer even proeven.
Een hele dag in Malang, bezoek vogel- en bloemenmarkt, Boeddhistische tempel en lekker Japans eten. Overigens prima hotel met lekkere hapjes bij het ontbijt.
Naar Kalibaru. Vanuit Malang best wel lang rijden dus aanpoten om op tijd te zijn bij de Plantage. ’s-Avonds muziek en dans bij het hotel.
Vanuit Kalibaru vertrokken naar Bali, daar aangekomen (uurtje tijdsverschil met Java) afscheid genomen van ons “familielid” Alam. De komende dagen even geen autoritten en gewoon lekker genieten van de zee en snorkelen bij het koraal. Wel bijzonder om zo vanaf het strand te gaan zwemmen in het “aquarium”. We hebben ons prima vermaakt en de meiden hebben gezellig met de Balinese jongens gebabbeld. We hebben nog steeds contact met Judi.
Ook nu weer worden we keurig opgehaald en nu met gids, om vervolgens met wat excursies aan te komen in Ubud. Helaas, Indira Cottages is overboekt dus moeten we op zoek naar een ander hotel. De gids regelt dit tezamen met de agent Manumdi, zodat we na ongeveer 1,5 uur onze reis kunnen vervolgen naar het Sahadewa Restort. Dit ligt aan de andere kant van het centrum, net iets verder weg dan Indira, maar het centrum is van daaruit nog wel te belopen. Het apenbos is dan wel te ver weg. Ter compensatie van het ongemak kregen we van Manumdi een etentje aangeboden.
Een dagje Ubud is een dagje onderhandelen over de prijs van de shirtjes en zo, maar wel leuk. Een gezellig stadje.
De volgende dag stond weer keurig een busje gereed om ons te vervoeren naar ons laatste hotel in Sanur. Het Peneeda View hotel lag wat uit het centrum en aan de ene kant was alles gesloopt, grote lege vlakte, terwijl aan de andere kant volop bouwactiviteiten bezig waren. Gevolg best wel wat geluidsoverlast, maar nog wel te doen.
De zee daar viel tegen, er is een heel stuk “binnen water” wat gebruikt wordt door de locale vissers en bij vloed ontstonden wat water activiteiten. Eigenlijk was het water te laag om lekker te zwemmen.
De Kecak dans en visdiner was leuk en vervoer/gids was prima geregeld.
Verder wat gerelaxed en ons voorbereid op de terugreis. Helaas op de laatste dag van vertrek, geen chauffeur. Na contact te hebben opgenomen met Manumdi hebben zij binnen een half uur alsnog een andere chauffeur geregeld, zodat we nog tijdig op het vliegveld zijn aangekomen.
Java en Bali zijn twee heel verschillende eilanden, waarbij wij Java leuker vonden dan Bali. Bali is te toeristisch geworden en Java is “echter” gebleven, ook al waren WIJ daar vaak de bezienswaardigheid.
Zeker in het begin was het wennen, waarbij het drukke schema, de file en drukte even voor wat opstart problemen zorgden. Zouden we in de toekomst toch anders doen, betere planning wanneer we waar zitten.
We hadden vaak prima hotels, maar hebben weinig gebruik kunnen maken van de faciliteiten van de hotels doordat we telkens laat aankwamen. Wel gaat onze voorkeur uit naar de betere/luxere hotels.
Wat ons goed bevallen is, is dat de reis zo compleet was EN dat het ook klopte. Men was er altijd (behalve dan die laatste dag), ruim van te voren en met goed materiaal. De chauffeurs waren prima en zorgden voor ons/letten goed op ons. Zeker een aanrader. Af en toe een gids is prima, maar je hebt dan wel minder/geen contact met de chauffeur.
En inderdaad het heeft een onvergetelijke indruk op ons achtergelaten.
